Nad wiosennym jej ogrodem
chmury zawisły o zmroku
rozrywając błyskawicą
sielankowy dotąd spokój.
Mokry front z niszczącą siłą
wydobywał groźne tony
pchając spączkowane wiśnie
w stronę igieł najeżonych

a potem
cisza zapadła
jakby gwiazdy ktoś rozścielił
i szpalerem się ułożył
przenajczystszy zapach bieli

wybudzaną zwolna przestrzeń
wypełniły drobne mniszki
które w nabożnym skupieniu
pochylały swe łodyżki.

Zobaczyłam przez mgły ścianę
niczym rozmoczony papier,
jak okaleczona róża
życiodajne krople łapie,
jak się dzielnie trzyma ziemi
chociaż inni są mocniejsi

i dotarło do mnie,
że już
kwitnie bez


































obydwu piersi.

Jako członek jury, pragnę przypomnieć:
W konkursie moga brac udzial utwory nie publikowane wczesniej



http://webcache.googleusercontent.com/s ... k8&ct=clnk

Anna Wojdecka

rodzaj: wiersz liryczny
wprowadzony: 2011-11-17 21:13:34

szkoda, że publikowany, bo duże miał szanse na mój głos.

ładne ale co z tego

Gacku, ty to masz kontrwywiad