kiedyś byłem głupszy
ale byłem młody
lubiłem harcować i miałem przygody
że hej!

kiedy byłem młody
wszystko miałem młode
lubiłem żywioły a najbardziej wodę
ahoj!

sama może płynąć
i po niej się płynie
ma błyszczące lustro i cuda w głębinie
że hej!

teraz jestem stary
lecz myśli mam młode
szanuję żywioły a najbardziej wodę
ahoj!

lustrem gładzi oko
toń falując płynie
a to co nieznane ukrywa w głębinie
że hej!

dlatego wciąż
dokąd tylko mogę
bardzo szanuję i uwielbiam wodę











































ognistą że hej!

domyślnato, szczegolnie po wczesniejszej zytniej :)
ale fajne,

W ostatniej strofie poprawilabym pierwszy wers, bo psuje rytmike wiersza (w pozostalych jest 6 sylab, a tutaj tylko 4). Pozdrawiam :)

Zgoda Orchideo 555:
z tego powodu dokąd tylko mogę
bardzo szanuję i uwielbiam wodę

Pozdr.