przemień mnie z ciała w ciało

ty masz w oczach cienie świątyń
słowami wyłaniasz kształty
przy tobie ożywają sny i wyobrażenia
z pisma które cytujesz wychodzą zmarli i kładą się u stóp

więc mnie opleć sobą i światłem świec
objaw ogrody krzyku ogrody pulsującej krwi
weź na zakładnika wygłodniałe wnętrze

a jeśli nie pora jeszcze przeniknąć dalej
uczyń ze mnie swoją pustelnię w której tańczy ogień
i syczą język gorliwie mieląc powietrze
pełne cudów

dobrze wiem że jesteśmy wszyscy jedynie iskrami
od których zapalają się pochodnie
a historia morduje potajemnie najpłodniejszych proroków






















































mój drogi Rasputinie

tekst bardzo, bardzo, bardzo, ale na końcu mam tylko wyjaśnienie,
do kogo ta mowa ;)

hmm, tak istotnie tak właśnie jest hmm pomyślę jeszcze albo już nie pomyślę, bo zdaje się, wykorzystałam na dziś limit myślenia che che;)