Dzień za oknem w pokoju ciemno
bębni deszcz na parapecie.
Spaceruje wiatr
po pustym peronie
w twej duszy
smak melancholii.

Na ulicy zalanej wodą
jako w Wenecji
ale nie jest to w Wenecji,
dorośli ludzi stoją
pomyślani zaniepokojeni
pod parasolami zgarbione.

Czyjeś dziecko śmieje się
po kolana
w kałuży.