Z porannej rosy powstała,
nimfa urzekająca.
Skóra biała jak mleko,
włosy rudość gorąca.


Nie mając pojęcia o świecie,
ubrana tylko w blask słońca.
Stanęła na skraju lasu,
przy którym wiła się szosa.


Poruszony tym widokiem,
pan kierowca się zlitował.
W auto nimfę zapakował,
i pomknęli w leśną głuszę.


Lecz nie trwało to zbyt długo,
więc na grubo przed szarugą,
ta znów stoi na poboczu,
ale minę ma nietęgą.




































Bo jej banknot utkwił w kroczu.

propozyjca

arthelemy pisze:Z porannej rosy powstała,
nimfa urzekająca.
Skóra biała jak mleko,
włosy rudość gorąca.


Nie mając pojęcia o świecie,
ubrana tylko w blask słońca.
Stanęła na skraju lasu,
przy którym wiła się szosa.


Poruszony tym widokiem,
pan kierowca się zlitował.
W auto nimfę zapakował,
i pomknęli w leśną głuszę.


Lecz nie trwało to zbyt długo,
więc na grubo przed szarugą,
ta znów stoi na poboczu,
ale minę ma nietęgą.


































po rozmowie z ojcem