słońce już wpełza niechcący
za ziarenko pszenicy
ale jeszcze

sączy się żar
z ziemi burczy
mucha

w ciepłej łunie zachodu
pan z wąsem czule całuje panią
przeskakują ogniki

zaplatają słowa
nad jej zaokrąglonym brzuchem
odprężają się ciała



























































































































po rozpyleniu sarinu

I znowu wszystko dzięki Niemcom