na
fudzi, aso, asana,
jak zawsze płatki kwitącej wiśni
są skapane w bieli.

100 baniek dla każdego
prysło jak mydlana bańka.
łzami wypełnione oczy,
pożegnały
kraj wschodzącego słońca.
św. patryk
przytulił syna marnotrawnego.
zwabiony sukcesem
tygrys celtycki z zielonym
pręgami,
pożreć chce 
wyspę wiecznej zieleni.

złapany chytrze w potrzask
nie pokocha już cię druga irlandio.
my naród!

podpisać czy nie podpisać

deklarację rzymską - oto jest pytanie?

wstałem rano i mam 
konkluzje.

piątek - implementacja,

sobota - indoktrynacja,

niedziela - izolacja.

jajecznica z dyplomacji,

jajecznica z generalicji,

ciamajdan i dyrdymały.

w pień wyrżynięte drzewa,
quo vadis polsko?

patrzę w lustro, spod żyletki ścieka krew.

błyska w głowie myśl,panów myśl.

przyjacielu jeszcze raz chwytaj dzień!





































































































































































w san escobar

Na pewnym poziomie świadomości ciśnie się człowiekowi śmiech na twarz. Bo na samą myśl o systemie ustrojowo-elitowym uruchamia się wielopoziomowy proces reakcji w ciele, tzw. zdroworozsądkowy, i ten kabaret, matrix, stan umysłu, czy jakkolwiek w nowomowie na to mówią, jest absurdem na który się godzimy każdego dnia, stojąc rano przed lustrem.

"wielopoziomowy proces reakcji w ciele…” to w istocie permanentna sraczka wywołana samą myślą o władzy i jej utrzymaniu, matrix w wersji polskiej to klasyczny „TKM" tzn. "Teraz Kurwa My" ale jest niebezpieczny bo chce zmieniać historię. Jedyna pociecha to świadomość, że naród nie jest jednak taki głupi i nie pozwoli na ostateczne przegięcie pały. Zobaczymy to w kolejnych wyborach samorządowych i parlamentarnych. Nie ma w Polsce elit. Demokracja w Polsce jest młoda i wciąż się jej uczymy.