wybaczam ci
po raz kolejny
niepełnosprawność

własnego wnętrza
i robienie ze mnie zakładnika

białego welonu
urzędników
albo przynoszenia
obiadków prosto
pod nos

dlatego że moje życie
z którym się nie liczysz
i masz je dupie
jest tak samo ważne jak twoje

jest ważne
dla mnie

od ciebie
mogę dostać tylko wiadro
zimnej wody
a ja jeszcze chcę
pożyć

nie przy okazji
i nie wtedy jak mojemu życiu
wymyślisz powód
do życia




































































































żeby sobie poruchać

bawisz mnie swoimi tekstami ponieważ bardzo celnie wyławiasz niuanse „życia we dwoje” ale ten tekst jest w sumie tragikomiczny choć awersacja wywołuje uśmiech na twarzy P

boob, chyba mam skłonności, do popadania ze skrajności w skrajność i równoważenia oraz wychodzę z założenia, że nigdy nie jest tak dobrze, aby lepiej być nie mogło, ani tak źle, że nie może być jeszcze gorzej :)

twoje komentarze, są miłe i pokrzepiające, dziękuję :)