Pamiętam - gdy się ożeniłem,
To diametralnie się zmieniłem,
Przedtem spokojne wiodłem życie,
Stawałem wesół już o świcie

I z przyjaciółmi, kolegami,
Szedłem przez życie, jak tsunami.
Nikt mi nie buczał, nie dokuczał,
No i bez przerwy nie pouczał.

Że jestem menel, pijaczyna,
Że dzionek od picia zaczynam,
Dlatego zmieniam swoje plany,
Nie chcę być wciąż poniewierany.

Postanowiłem, że cię rzucę,
Choć wiem, że kogoś tym zasmucę,
Lecz skończą się męki, cierpienia,
Kiedy doświadczę wyzwolenia.

Nie będziesz mnie już poniewierać,
Sam sobie będę drzwi otwierać,
Nikt ze mnie już nie będzie drwić,
Dlatego proszę - pozwól żyć

















































































wódko

Gacek!
Twój „manifest” generalnie jest nie do zaakceptowania. Kiedy kończy się magiczne 7 lat szczęśliwego i romantycznego związku niestety chemia miłości w organizmie partnerów zmienia niestety wzór chemiczny. Dalsze pozostawanie w związku no musi być wsparte o jeden góra dwa kieliszeczki…Bywają jednak sytuacje , że trzeba się też upić. Awersacja bez wódki ten świat nie pociągnie!
Pamiętam emitowany w czasach PRL-u w TV program pt. Wódko pozwól żyć.
ps.
Gacek to kiedy wychylimy wspólnie tego kielicha!?

Boob :)
Kiedyś Maria Czubaszek powiedziała - "Prawdziwej miłości, nawet małżeństwo nie zaszkodzi."
Widocznie to była prawdziwa miłość, ponieważ dla niej pragną rzucić... wódkę, od której był uzależniony.
P.S.
Ja ostatnio często bywam w ... Tarnowie bez żony!), więc możemy wypić... kilka flaszek bez nadzoru i gderania!)
Pozdrawiam

Witaj Gacku, tutaj też nie odnajduję erekcjato.

Nie będziesz mnie już poniewierać,
Sam sobie będę drzwi otwierać,
Nikt ze mnie już nie będzie drwić,
Dlatego proszę - odchodzę, pozwól żyć











Zwolniłem się z Polmosu


To mogłoby zagrać

Witaj Wojciechu :)
Czy zwolniłem się z POLMOSU, czy nie wejdę do monopolowego,
czy nie kupię % w Delikatesach, Biedronce, TESCO, na stacji benzynowej, czy na melinie - na jedno wychodzi.