Boże mój, Panie, ukaż mnie proszę
nie zasługuję na Twą łaskawość,
zbyt wielkie brzemię ze sobą niosę,
spójrz litościwie na moją słabość.

Klęczę przed Tobą wielce skruszony
i potrzebuję Twojej pomocy,
jestem żonaty i nie zwolniony
z przysięgi ślubnej, jednak cierpiący.

Mam tajemnicę, którą Ty Panie,
znasz doskonale, nawet gdy milczę
wyjawię wszystko, niechaj się stanie
prawda zwycięży, dziś na to liczę.

Już nie potrafię tego ukrywać,
w każdej minucie mojego życia,
ciągle jej pragnę, chcę ją smakować,
poznać dokładnie, co w sobie skrywa.

Pieścić krągłości, gładzić aksamit
skóry cudownej, aromat pyszny,
w Rajskim Ogrodzie całować kaszmir,
aż dreszcz rozkoszy przeniknie zmysły..

Mieć na wyłączność w razie potrzeby,
gdy głód gwałtownie rozum pomiesza,
kiedy zapłonę, wtedy pobiegłbym
na koniec świata, nieważna cena.




















































































brzoskwinia

Ana pisze: ↑2025-08-07, 17:24 Boże mój, Panie, ukaż mnie proszę

Czy chodziło Ci o to, żeby Bóg go ukarał?
Jeżeli tak, to tutaj masz byka - ukarz.
Na temat, czy tje się nie wypowiadam.
Powiem tylko, że fajnie mi się to czytało

Niestety jest byk!
Jeśli można to poprawić, to proszę poprawić, bo ja chyba nie mogę.
Pozdrawiam

Na temat edycji i poprawiania tekstu (błędów też), odpowiadałem jednemu z autorów kilka dni temu.
Poczytaj
viewtopic.php?f=11&t=14154

tje, ale to gorsze, bucowate, bo na końcu masz martwą naturę
osobiście, jeśli już musi być ta awersacja (ponieważ na żadną inną się nie zanosi) dałabym "brzoskwini"
wolę jednak kompozycję o niezakłóconym ciągu myślowym i jak nic z niego nie odstaje, cokolwiek to znaczy;)

tekst fajny, dość żywiołowy, ale poniekąd zmarnowany, na owoc


























niekoniecznie żywota twojego;)

Dziękuję Ci nanie za wskazówki
Pozdrawiam

dobra oda do brzoskwini
tnje