w ponury, deszczowy dzień
ponury, żałosny kot
tułał się bez celu
los go nie szczędził
życia doświadczał w sposób brutalny
kot nie miał bliskich
nie miał też domu
nie miał poskarżyć się nawet komu
mokry, zziębnięty czekał na cud
i chyba szczęście na kota spadło
bo oto pierwszy raz
ktoś zwrócił na niego uwagę
samotny staruszek, z parasolem w ręku
przygarnął samotnego kota
by dzielić z nim resztę swych dni

































i ruchać nocami

nooooooooooooo kawa
dla mnie pełny zaskok:)

mimo wszystko smutne.

j.w.

choroba, która nazywa się samotnosc nie ma granic :), dlatego czasem lepszy jest rydz niż nic
fajowe:)

[ Dodano: 2006-09-30, 16:41 ]
kawa fajniej było z tym
i ruchac nooooooo
takie jakieś rozbrajające
no i zobacz jak zapamietałam:)
zmień