rósł dumny że może, kiedy słońce grzało
wydłużał się ciągle i prężył swe ciało

wiaterek mu dmuchał brzęczały mu pszczółki
cieszył się względami krągłej przyjaciółki

ale z wiekiem przybladł wdzięk i czar – nie bzdurka
skurczył się nieborak i zwiędła mu skórka

pomarszczoną skórkę opluła mu plujka
leży więc nieborak , spogląda na dziurki

































































zielony ogórek