Slogany czy uczucia - erekcjato

Uliczkami mrocznymi,
ciemnymi zaułkami,
z turkotem pędziłem,
nie patrząc za siebie.

Myślą, szybszą od dźwięku,
ciemność rozjaśniałem,
blaskiem łzy barwiłem,
w rozkoszy odcienie.

Sine chmury bywały radosne,
czerń nie przekryła czerwieni,
choć piękno ciągle błyszczało,
smutek w gorycz się zmienił.

Kiedyś, w ostów kłuciu,
uśmiech znalazłem radosny,
łzy lałem, że kwiaty parzą,
teraz, z kamienną twarzą,
pytam,
czy mogę odejść spokojnie




















od konfesjonału.

andreas43, nie bardzo rozumiem
cóż takiego zmienia awersacja,
a bardziej dobitnie: co ma piernik do musztardy?

Książę Półkrwi pisze:co ma piernik do musztardy?

- nie wiem.

Awersacja jest rzeczywiście bardzo delikatna, chyba że każdy tak się spowiada.

Tak się składa, że uczucia stały się tylko sloganami.
Nawet te trandscóśtam.
I nic juz na to nie poradzimy.
Niestety.
P.S. Wg mnie awersacja jest kontynuacją. Z tym, że nie upieram się.

czasami zamiary mijają cele wtedy mierzi jeśli ktoś za wszelką cenę 300 oiro wciska awersacje. i po co? Â?eby spierdolić!
text sam w sobie podtrzymuje emocje, bawiąc się wspomnieniem i choć w perswazji do konsensusu nie dojdziemy czytam tylko do twojego pytania które jest w tym texcie kompletnie nieistotne, tak więc nie pytam a zwracam „pokuj temu domowi”

Waldi pisze:„pokuj temu domowi”

- dzięki .
Trudno się z tym nie zgodzić, za wyjątkiem tych 300 oiro, bo nie o nie mi chodzi.
Pozdr.

pisz nastepne

nie wiedziałam, że taką mieszankę wybuchową mozna mieć w sobie podczas spowiedzi, ładne, bo spotkałam się z tym, że niektórzy uczą się swoich grzechów na pamięć, aby je potem wyklepać