Stoisz człowieku
na wysokiej
nagiej żółtej
skale
nad tobą niebo
pod nogami przepaść
Tłum cię wytyka
oddech wstrzymuje
odwagę twą
z podziwem obserwuje
I skaczesz
czując
jak rośnie
w tobie
coś niezwykłego
bohaterze








































jednego popołudnia

pow
okresla tylko ostatni wers

nie wiem, po co tak chlastasz te wersy, a jak uzywasz wielkich liter, to i cala reszta by się przydała, albo je sobie odpuść

Stoisz człowieku nago
na żółtej skale,

nad tobą niebo
pod nogami przepaść.
Tłum cię wytyka oddech wstrzymuje
odwagę twoją z podziwem obserwuje

Skaczesz,
czując jak rośnie w tobie coś niezwykłego
jesteś bohaterem


jednego popołudnia

ann - Twoja wersja jest faktycznie zdecydowanie lepsza

pozdrawiam

Wersja zdecydowanie lepsza, ale co to zmienia?