Erekcjato- o wyruchaniu/wyrąbaniu jak kto woli.

Za oknami noc głucha, sowę w pióra wiatr
Dmucha, ktoś się pewnie powiesił jak nic.
A w salonie sielanka, Pani cała w falbankach
Jedną ręką masuje swą pierś *

Dalej palce Ją zwodzą, już się nogi
Rozchodzą, gdy

Wtem.....

Czerwień nadbiega do lic! Cóż za postać,
Na oknie!, (dłoń w falbanach gdzieś moknie)
Jakiś potwór tam patrzy lub widz!
Stoi w hełmie i zbroi, (w zbroi wszystko też stoi)
Za nim rumak – tak ostry jak szkło.

Pani cała w skowronkach, och, zbyt długa
Rozłąka, zostawiła swe piętno w jej snach.
Splata ręce jak łania, zgrabny dekolt
Za/Odsłania*, a w nim serce wyschnięte

Na kość. Panicz szybko zaskoczył,
Rozszerzają się oczy.

Po czym....

Dostrzegł w jej dłoni to COŚ.....
Małe, lekkie (jak gumy)...Jeszcze chwila
Zadumy. I już biegnie wprost do niej
Jak ćma. A i Pani nie dłuży

(Widać chwila jej służy), bo wprost w okno
Jak Ikar już gna. Pan ją mija bez słowa
Pani (prawie gotowa) też już w oknie (przelotnie)
W dół mknie.

Bieży z wieży wśród jeżyn, tam gdzie koń
Jest rycerzyn, między nogi go bierze i .......

Ech?!....*

Tętent wtem się oddala – ach, więc Pani
Spier....!/zapala* się do nocnych spacerów
Wśród drzew!

Taka rozkosz w niej płynie, jakby w całej
Krainie, mleko nagle płynęło i miód. Jeszcze nie
Wie, gdzie zmierza wyruch../wyrąbała rycerza
Odebrała mu konia i cześć.

On w jej sieci pojmany. Poczuł się wyru..../wyrąbany*
Ryczał gromko
Jak tur

(No bo na co dziś komu,
Stara wersja playstation
Rozwalona.


O mur.



*1 - Autor zaprzecza jakby celowo chciał użyć zdecydowanie nieliterackiej formy "cyc"
*2 - If you under 18year old/yes I'm agree.
*3 - Kurwa! nic nie widać wśród drzew!
*4 j.w. 2
*5 W ręku dowód zamiany

to jest fajne
rytmiczne i skoczne
trochę się ciężko przebić przez wszystkie zawiłości
ale jak już się to zrobi, to widać, że przemyślane
formalnie nie spełnia cech erekcjato, ale materialnie
jak najbardziej

nie dość, że tekst jakiś chujowo średniowieczny (czy to opis gry: Panie, Panicze i ich chuje?),
to jeszcze przez swe skomplikowanie chujowo się czyta ,
+ jakiś przypisy nie wiadomo po co pogłębiają chujowość;

do konkursu nadaje się co najwyżej przez ten nadmiar chujowości w nim, bo innych powodów nie widzę

Marcin Rajski: Bardzo dziękuję za komentarz, nie ukrywam, że erekcjato jest dla mnie nową formą poetycką. Być może nastepne będzie mniej odbiegało od obowiązujących norm.

Jaskir: No cóż, nie każdemu forma Pan/Pani może się podobać, tu trzeba nie tylko chujem ruszyć, ale i głową. Chujem muru nie przebijesz. Specjalnie dla Ciebie – kolejny wiersz będzie przytłoczony nie tylko ogromną ilością chujów, penisów, fallusów ale również innymi, bardziej nowoczesnymi sprzętami z wibratorami włącznie niezbędnymi do wyruchania konkursowego wiersza.

Pozdrawiam i dziękuję za poczytanie :)

konsekwentna, klimatyczna stylizacja jak w satyrach Boya Żeleńskiego,a rytmicznie to koronkowy majstersztyk

lila nie kompromituj siebie (i koleżanki antolki przy okazji) porównaniami do Boya Żeleńskiego, bo z samego faktu takiego porównania nie wynika, że jest to jakaś poezja dużego formatu;
takie porównanie tylko bardziej pogrążają autorkę, bo Żeleński nigdy nie napisałby takiego niestrawnego czegoś; u niego jest jasność, prostota i gładkość, a nie jakieś zawijasy i labirynty kompozycyjne np. we fragmencie (cytuję większy, żeby nie było, że tendencyjnie):

Po czym....

Dostrzegł w jej dłoni to COŚ.....
Małe, lekkie (jak gumy)...Jeszcze chwila
Zadumy. I już biegnie wprost do niej
Jak ćma. A i Pani nie dłuży

pokaż mi taki sposób pisania u Rzeczonego, ??
albo taką beznadziejną wersyfikację u Tegoż, bezpodstawne nawiasy, masowe wykropkowywanie itp.,
czy też podnoszoną przez ciebie stylizację Żeleńskiego, która u autorki polega nie na naśladowaniu stylu pisarskiego czy językowego epoki, jak to być powinno, ale na wplątaniu w tekst kilku słówek obecnie rzadko używanych czy prawie zapomnianych, jak "lico";

antolko - szkoda, że nie odniosłaś się do moich "chujowych" zarzutów,
co mnie zresztą nie dziwi, bo ja też bym nie umiał na nie sensownie odpowiedzieć,
nie uznając przy tym własnej kapitulacji i nie paląc karminu na licu;

no ale na szczęście obiecujesz coś innego w przyszłości - to jedyny optymistyczny akcent

jaskir sam sie kompromitujesz komentujac czyjes komentarze, Twoja opinia mnie zupełnie nie obchodzi i nie biore jej pod uwage.

taki zabieg jak ponizej wymaga od autora oczytania i wyczucia , sa tu rymy srodkowe i naprzemienne , jesli wziasc pod uwage dwie zwrotki

Dostrzegł w jej dłoni to COŚ.....
Małe, lekkie (jak gumy)...Jeszcze chwila
Zadumy. I już biegnie wprost do niej
Jak ćma. A i Pani nie dłuży

(Widać chwila jej służy), bo wprost w okno
Jak Ikar już gna. Pan ją mija bez słowa
Pani (prawie gotowa) też już w oknie (przelotnie)
W dół mknie
(...)
Taka rozkosz w niej płynie, jakby w całej
Krainie, mleko nagle płynęło i miód.Jeszcze nie
Wie, gdzie zmierza wyruch../wyrąbała rycerza
Odebrała mu konia i cześć.

On w jej sieci pojmany. Poczuł się wyru..../wyrąbany*
Ryczał gromko
Jak tur


to nie jest prymitywna rymowanka, ladnie melodyjnie brzmi jesli przeczytac na glos , samo podejście do tematu jest subtelne a zarazem rubaszne

mi się też podoba, fajnie stylizowana taka lekka pruderia i i śmieszne te odnośniki na dole

ann13 : dziękuję za poczytanie i zrozumienie odnośników
– nieco z przymrużeniem oka :)

lila: trafnie i ze znawstwem uchwyciłaś to, co zakamuflowane w tekście. Oczywiście niedościgniony Mistrz polskiej erotyki - Boy Żeleński stworzył w swej
„ Nowoczesnej sztuce chędożenia” wzorzec niedościgniony, można go jedynie czytać, podziwiać słowotwórstwo, kunszt i „ doświadczenie życiowe „
Był fenomenem absolutnym, cudem natury przytrafiającym się ludzkiej kulturze raz na jakąś erę

http://www.polskiinternet.com/polski/rozr/poezja4.htm

wierszyk oczywiście można zapisać w innej formie - bardziej współczesnej:

erekcjato- o wyruchaniu/wyrąbaniu jak kto woli.

za oknami noc głucha, sowę w pióra wiatr
dmucha, ktoś się pewnie powiesił jak nic.
a w salonie sielanka, pani cała w falbankach
jedną ręką masuje swą pierś.
dalej palce ją zwodzą, już się nogi
rozchodzą, gdy

wtem.....

czerwień nadbiega do lic! cóż za postać,
na oknie!, (dłoń w falbanach gdzieś moknie)
jakiś potwór tam patrzy lub widz!
stoi w hełmie i zbroi, (w zbroi wszystko też stoi)
za nim rumak – tak ostry jak szkło.
pani cała w skowronkach, och, zbyt długa
rozłąka, zostawiła swe piętno w jej snach.
splata ręce jak łania, zgrabny dekolt
za/odsłania, a w nim serce wyschnięte
na kość. panicz szybko zaskoczył,
rozszerzają się oczy.

po czym....

dostrzegł w jej dłoni to coś.....
małe, lekkie (jak gumy)...jeszcze chwila
zadumy. i już biegnie wprost do niej
jak ćma. a i pani nie dłuży
(widać chwila jej służy), bo wprost w okno
jak Ikar już gna. pan ją mija bez słowa
pani (prawie gotowa) też już w oknie (przelotnie)
w dół mknie.
bieży z wieży wśród jeżyn, tam gdzie koń
jest rycerzyn, między nogi go bierze i .......

ech?!....

tętent wtem się oddala – ach, więc pani
spier....!/zapala się do nocnych spacerów
wśród drzew!
taka rozkosz w niej płynie, jakby w całej
krainie, mleko nagle płynęło i miód. jeszcze nie
wie, gdzie zmierza wyruch../wyrąbała rycerza
odebrała mu konia i cześć.
on w jej sieci pojmany. poczuł się wyru..../wyrąbany
ryczał gromko
jak tur
(no bo na co dziś komu,
stara wersja playstation
rozwalona.


o mur.

srere

jak dla mnie to "odnośniki" zbyteczne, utwór mi się podoba, pozdro