gdy znów zapukasz
dam ci – czego szukasz

ale słów nie usłyszysz
sama utoniesz w tej ciszy
i spermą słodziutką nasiąkniesz
i rozmontujesz systemy
i porozbierasz konstrukcje

więc teraz bierz – dialektuj się:
zobojętniałą zazdrością,
przerdzewiałą złością,
jacka daniel’sa spijaniem,
wolności odsączaniem;

bo moc w tobie przeźroczysta
przepuszczająco-soczysta
przejrzyście rozedrgana
z mojego fiuta wyssana
i nimfą wniebowzięta
i echem odkrzyknięta

hem odkrzyknięta!
knięta!
ęta!

do potęgi