Gdy późna nastanie noc, okryje nas płaszczem ciemności
Gdy tylko światło księżyca zdoła rozjaśnić mrok,
Gdy Ty już będziesz słodko spala, ja w gwiazdy przykuję wzrok.
Ich piękny blask olśniewający, o Tobie mi przypomina.
Ach, tak wiele bym dał, by była to nasza godzina.
Łzy smutku płyną już z oczu, z tęsknoty za cudnym aniołem
Chcę w połączeniu z Twym ciałem być namiętności żywiołem.
Tyś dla mnie nie jest słońcem, ni kwiatem, ja tym gardzę.
Tyś dla mnie jest czymś więcej… Tyś najcenniejszym skarbem.
Piekniejszaś niż kwiat lotosu, olśniewasz mnie swą urodą
Twój uśmiech za wszystkie rzeczy najcudowniejszą nagroda.
W chwilach, gdy jestem przy Tobie, mój czas się zatrzymuje…
Jest nie do opisania, jak wiele do Ciebie czuję.
Serce wraz z duszą już woła… to miłość nie do ukrycia.
Tyś już od dawna jest dla mnie sensem całego życia.
Pragnę trwać zawsze przy Tobie, dawać Ci sobą szczęście i radość.
Przyrzekać na miłość do Ciebie, że nigdy nie zniszczy nas zazdrość.
Pragnę spotykać się z Tobą, chcę Cię widywać co dzień.
Za Tobą, gdyby trza było, wskoczyłbym nawet w ogień.
Chcę, byś wiedziała to wszystko, przełamię milczenia ciszę.
Wiedz, żem nie ja, lecz dusza wraz z sercem wiersz pisze.
Chcę je otworzyć przed Tobą, me serce i duszę zachwycie,
Tuląc Cię mocno w ramionach, szepnąć: kocham Cię, nad życie.

to nie jest erekcjato

też mi się wydaje, że to nie erekcjato, chociaż dopiero raczkuję w tym gatunku. secondo - zastosowałeś banalne rymy.