noir desir pogłębia deszczowy mrok nieba
w sino stalowej aurze ciężko się odnaleźć
mam cię już dość
ograniczasz moją wolność i oddech
twoja znajoma niebieska koszula mignęła znów w oknie
telefony terroryzują dzień
przypominając o niechcianej przeszłości
przecież rozstania bolą ale czy to zbrodnia
odciąć pępowinę toksycznego łona
więc zakończ misję nie nachodź mnie
jeśli pragniesz kontroli to wiedz że żyję
choć już sama - jestem nigdzie nie ucieknę












































































z przepustki