żal mi
tego co nas nie spotkało

może to byłby ciągle świeży
pierwszy pocałunek
nad stertą ad acta
po nigdy cię już
nie okradnę

zarastam

drżeniem miasta
nic nie znaczącą wymianą
wyprasowanych uśmiechów

już zapomniałam
że kiedyś bez opamiętania
nadstawiałam ci
drugi policzek

co raz mniej we mnie chęci
do obracania
w drobiazg

co raz bardziej
spływasz po mnie






















































































poezjo

no czasami trzeba sie poklocic ale przed polozeniem sie razem do lozka, trzeba sie pogodzic, zeby miec piekne sny