błądzą palce w rozgoryczeniu
wystukując znaną piosenkę

''nieraz gorzko zapłaczesz''
i błąd popełnisz kolejny raz
ten sam uśmiech na zmęczonej twarzy
bez nutki optymizmu

na wykrzywionym ramieniu
złożono ci poklepanie w podzięce
chociaż noga już dawno kulawa
nie pójdę z tobą lasu
bo się zgubimy
na miłość już za pózno
na narodziny za wcześnie

przyszłości nigdy nie było
jak w radzieckim przysłowiu

jak z jajca tak do kańca

Cieniu, w laboratorium? A czemu?
Mnie się taki podoba bez zmian.
Może tylko "nutki" bym czymś innym zastąpiła, bo sama "nutek" w swoich wierszykach nadużywałam nałogowo:)

można mieć nieme pięści
i zaciskać słowa w krtani
można wokół mur burzyć
i budować od nowa

teraz to ja juz sama nie wiem czy jest tak jak być powinno

bez cienia* optymizmu

no dobra może:

bez śladu* optymizmu

iiiiiiiiiiiiiii
cień to cień
a ślad to ślad:)