przyznaję że obudzić potrafisz pragnienia
sił dodać żeby szczytów sięgnąć mierząc w słońce
lecz co dziwne twe groty mijają się z celem
choć naciąga łuk wiedzy cięciwę talentu

burzysz morza bałwany zalewa cię ogień
namiętności gra płonie jakby acetylen
łączy tnie i wypala najróżniejsze związki
lecz efekt pozostaje wciąż metalem zimnym

nie zazdroszczę ci chwały nie szukam poklasku
starczy mi za nagrodę ziarenko sympatii
uśmiech i dobre słowo - tyle z ziemskich blasków
a Bogu pozostawiam dochodzenie racji

no teguś
całkiem mi sie podoba
ale to chyba do kogoś skierowane?co?:)

ja myślę cieniu złoty
że to wiersz
a interpretacja jest dowolna
zresztą już dość długo (5oo dni)
spotykamy się
i powinnaś znać dyżurnych adresatów

o matko to juz tyle czasu?

ja też nie czuję tego czasu
w twoim towarzystwie

ale z ciebie lizus
nie mówie ze to mało przyjemne
nawet nie pisnę:)

Jesteś jako jabłko to z sadów Edenu
Dojrzałe i jędrne ujmujące wdziękiem
Adam uległ Ewie rozumiem Adama
Gdy tyle obietnic jedno kryje ciało
Widząc cię jak Satyr sprośny łykam ślinę
I czuję że Szatan niejedno ma imię

te no
wez juz przestań
ale ładnie:)

Ten był chyba na czarnej, nieprawdaż TG?
Podoba się:)

czuc miedzy PLem a adresatem chemie
plonocego weglowodoru : )