π

nie przyznam się nigdy
że nienawidzę jej za Ciebie
za nieznajomość koloru Twoich oczu
i zapominanie tytułów wierszy

nie przyznam się nigdy
jak bardzo nienawidzę sposobu
w jaki o niej mówisz
i miłości którą jej ofiarujesz

a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że wstydu nie mam

a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że grzeszę

to nie jest ckliwe

dean pisze:to nie jest ckliwe

Jest, jest.

to tak jak z tą muzyką... tak sobie pomyślałem... Zbigniew Preisner par Leszek Możdżer "Effroyables jardins"... (jeśli chce Ci się szukać)... Martwe Ogrody... jeśli ckliwość... to taka aż/jedynie...

dean pisze:Zbigniew Preisner par Leszek Możdżer

dean, toż ja to wszystko mam w małym paluszku ;) aż mi się przejadło ostatnio.
Ale nie komplementuj w taki porażający sposób :P

ale Ty jesteś... ja tu się powiewem wiersza Twego na wyżyny... staram... jak ten nielot... ehhhhh...

A później ludziom słów brakuje na prawdziwe COÂŚ, bo na ladaco się wypompują...

ehhhhhhh... nie mówię nic

za ciebie czy przez nią
mnie sie pokręciło

cieniu1969 pisze:za ciebie czy przez nią
mnie sie pokręciło

Przez nią, za Niego, przy Nim, mi przed nosem i za Jego plecami ;)

nie przyznam się nigdy
że nienawidzę jej za Ciebie
za nieznajomość koloru Twoich oczu
i zapominanie tytułów wierszy--------tylko ktora tak naprawde jest bardziej pokrzywdzona?

nie przyznam się nigdy
jak bardzo nienawidzę sposobu
w jaki o niej mówisz
i miłości którą jej ofiarujesz-----tylko, czy to jest dobre? a jesli tak, to dla kogo?

a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że wstydu nie mam-------peelka namawia, by adresat przyjal jej postawe, chociaz jej slowa wyraznie swiadcza o nieskrywanej niecheci do "rywalki".

a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że grzeszę--------------mimo wszystko lepiej uslyszec prawde, bo nigdy nie wiadomo jak zmieni sie uklad w kosmosie, i czy rywalka nie pojdzie w zupelnie inna strone, a na peelce zostanie lata tej, ktora namawiala do wspoludzialu w byciu nielojalnym.

dwie kobiety albo wiele kobiet i on jeden.
odwieczny problem.

olga pisze:mimo wszystko lepiej uslyszec prawde, bo nigdy nie wiadomo jak zmieni sie uklad w kosmosie, i czy rywalka nie pojdzie w zupelnie inna strone, a na peelce zostanie lata tej, ktora namawiala do wspoludzialu w byciu nielojalnym.

Kiedy ten wiersz mówi zupełnie o czym innym :)
Poza tym nie wierzę w "grzechy", to raz; dwa, to nie chcę być potępiona - dlatego nie powinien mówić, że grzeszę.

pokusa pisze: a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że wstydu nie mam

a jeśli się przyznam
to proszę nie mów
że grzeszę

do miłości czy tej nienawiści ?

do nienawidzenia jej za Niego, w czym zawiera się i jedno, i drugie na mój gust ;)

on poświęcił uwage dla innej ty się rzecz jasna wkurzyłaś
ona go widziała

to o kimś z sieci?pokuso?

nie cieniu, nie :)
chyba, że o kimś z pajęczą siecią, o czym też już pisałam...

Sonet, to kunsztowna kompozycja poetyckiego utworu literackiego, która złożona jest z 14 wersów zgrupowanych w dwóch czterowierszach (tetrastychach), rymowanych zwykle abba abba i dwóch trójwierszach (tercynach). Pierwsza zwrotka zwykle opisuje temat, druga odnosi go do podmiotu wiersza, a tercyny zawierają refleksję na jego temat.

Forma ta ukształtowana została we Włoszech w XIII-XIV wieku na podstawie wzorów z poezji ludowej, głównie w twórczości Dantego Alighieri i Francesco Petrarki.

W XV-XVI w. sonet upowszechnił się w całej Europie, stając się jedną z głównych form literackich odrodzenia, zwłaszcza w poezji francuskiej, np. Pierre'a Ronsarda i Joachima du Bellaya. W Hiszpanii sonety pisali m.in.: Juan Bosc??n Almogaver, Garcilaso de la Vega, w Portugalii: Lu?­s Vaz de Camões, w Anglii - Philip Sidney, Edmund Spenser, William Shakespeare.

W odmianie włoskiej sonetu dwie ostatnie zwrotki mają rymy podwójne (cdd cdc, cdc dcd itp.) tak ułożone, by nie można ich było zamienić na czterowiersz i dwuwiersz. W odmianie francuskiej, zapoczątkowanej w XVI wieku przez C. Marota, przy zachowaniu układu graficznego dwóch ostatnich zwrotek ich rymy układają się w czterowiersz i dwuwiersz (np. cdc dee). W odmianie angielskiej (sonet szekspirowski) wprowadzony został wizualny podział na trzy czterowierszowe zwrotki i jedną dwuwierszową oraz zmieniony został układ rymów w początkowych czterowierszach (abab cdcd efef gg).

Zobacz w Wikiźródłach teksty sonetówPierwsze sonety w poezji polskiej (Jan Kochanowski, Mikołaj Sęp Szarzyński) nawiązywały do wzorów francuskich, dopiero w XVII wieku ustaliła się ostatecznie włoska forma sonetu (Andrzej Morsztyn).

Powtórny rozkwit sonetu jako gatunku miał miejsce w romantyzmie (William Wordsworth, John Keats, Aleksander Puszkin, Heinrich Heine, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki). Bogatą twórczość sonetową przyniósł francuski parnasizm (Charles Baudelaire), w Polsce - Adam Asnyk, Maria Konopnicka, Felicjan Faleński. Formę tę ceniono także w okresie modernizmu i Młodej Polski (Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leopold Staff). Najwięcej sonetów na świecie, według Księgi Rekordów Guinnessa, napisał polski poeta Jan Stanisław Skorupski.

wg wikipedia.pl