obok skrzypiącej bramy stała
skarga skrzywdzonej kobiety
szepczącej w złożone dłonie

przywróć mi go

cmentarne drzewa wsłuchiwały się
coraz bardziej w słowotok
wysyłając prośby ku niebu

pomóż jej niebo

grabarz z milczeniem
spacerowali po alejkach
wiedząc że niebo ogłuchło

nie pierwsza skarga tu stała
trzymając prośbę za rękę

Julka tym wierszem zasłużyłaś sobie na 10. To jest To , czego od Ciebie oczekuję.

cienista jestes na fali na samym szczycie pisz Kobietko pisz

wzieli pochwalili
a mnie nie mozna bo mnie zaraz wenka w dupe kopie

dzięki chłopaki:)

[ Dodano: 2007-03-19, 09:01 ]
tobie ann tyz za punkty:)

Prawdziwa ars poetica!!!

dzieki morf:)

super!

"grabarz z milczeniem
spacerowali po alejkach
wiedząc że niebo ogłuchło"

grabarz z milczeniem
spacerowali alejkami
i oni i niebo ogłuchło

nikt nie załużył na przedwczesną śmierć