Cierpię więc jestem
choć w wątpliwości
"być albo nie być"
nie oglądać kości
ranić się pytaniami
kryć się z tymi ranami
za plecami śmieszności
a rzeczywistościami
-diament czy kamień
zawsze to ciężar
co słoność i wilgoć
na czole i w oczach
i sił ubytek

bardzo dobry wiersz

Dobry wiersz , lecz kuleje miejscami językowo:

Cierpię więc jestem
choć w wątpliwości
"być albo nie być"
(nie oglądać kości)*
ranić się pytaniami
kryć się z tymi ranami
za plecami śmieszności
a rzeczywistościami
-diament czy kamień
zawsze to ciężar
(co)** słoność i wilgoć
na czole i w oczach
i sił ubytek

* wers trochę naciągany jakby specjalnie pod rym, śmiesznie brzmi
** lepiej wymnienić czym są owe wątpliwości: cięzar, słoność na czole, sił ubytek bo poprzednia konstrukcja wymagała by rozwinięcia za bardzo skóconego powyzej zdania:

zawsze jest* to ciężarem
co słoność i wilgoć
na czole i w oczach
i sił ubytek powoduje*

lilka... to o kości tej czaszki Yoricka chyba chodzi
a z tym "powoduje" i "zawsze jest"... to się robi przegadane w tym momencie

a teraz się przyznam... nie znam sztuk Szekspira... oprócz lektury "Makbeta" i adaptacji teatralno-filmowych "Hamleta", "Tytusa Andronicusa" i "Króla Leara"

truposz... miło Cię widzieć z dobrym debiutem...

Lila odpowiem Zygmuntem Krasińskim:
"Bóg mi odmówił tej anielskiej miary,
Bez której ludziom nie zda się poeta;
Gdybym ją posiadł, świat ubrałbym w czary,
A że jej nie mam, jestem wierszokleta. "

pisanie wierszy dla mnie to bardziej próba wyrażenia co nam
w duszy gra niż rzemieślnicze wyrobnictwo ale dzięki za opinię.
Dean dzięki za baaaardzo pozytywną opinię.

truposz pisze:Lila odpowiem Zygmuntem Krasińskim:
"Bóg mi odmówił tej anielskiej miary,
Bez której ludziom nie zda się poeta;
Gdybym ją posiadł, świat ubrałbym w czary,
A że jej nie mam, jestem wierszokleta. "

truposz tak raczej nie wygląda pierwsza próba pisania wierszoklety , wiersz mi sie podoba tylko zaznaczylam w ostatnim wersie jezykowa usterke mala
a co do "kosci " to sie wycofuje