Chyba wystarczy mi spojrzenie,
którym rozbierana jestem codziennie.
Jeśli skóra jest naga,
rozkładasz mi duszę na kilka części,
każdą starannie oglądając.
Wówczas trudniej mi ukryć wstyd,
z którym bawisz się przekornie.
Chronię się w zasłonie powiek,
chcąc więcej wstydu.
Dotykaj mnie i pieść,
Jednak wejdę na szczyt,
szeroko otwierając oczy,
łapiąc ostatkiem tchu twoje źrenice.

a co to jest? orgazm telepatyczny?

pseudotantryczny

łapiąc ostatkiem tchu twój wzrok/spojrzenie*

- bo w nim czasem jest wszystko

pseudotantryczny?
jogini o wonnych ciałach w krainie wiecznych łowów uśmiechnęli się pod nosem

jogini, nie zaszczyciliby najmniejszej uwagi
pseudopoezji,
nie mniej jednak chętnie zapisałabym się na małą lekcję,
aby już nie używać przedrostka pseudo

[ Dodano: 2007-04-10, 15:52 ]
(jakoś mi ten komentarz nie po polskiemu wyszedł)

dobrze, ze nie kazde rozbierajace spojrzenie pociaga za soba taki skutek.
i jakze ten wstyd bywa klopotliwy.

kłopot w tym ze w większości wstyd zanika przedwcześnie :)

albo zanika, albo jest kryty:)

czes poetko z hibrisa. to jest stekadlo jak mozna to przeczytac stekajac to znaczy ze tak jest.

cześć grasiu, czemu stękadło?