W słońcu skąpana deszczem zroszona
mgłą owiana, ciszą otulona

Wędrowała łąką, płynęła potokiem
cieniem przemykala,miękkim wzgórza stokiem

Tam, gdzie brzęczą pszczoły,ptaki lekko fruną
cichy szept wybrzmiewa wiatru drżącą struną

Zapadła pomiędzy łanów pokłonienia
zostawiła posmak letniego złudzenia

kojące

ja takie wiersze nazywam koronkowymi,
zrobiłaś tu przyjemne zestawienie słów,
które pozostawia bardzo miłe wrażenie,
to jest wiersz do delektowania się dykcyjnego:)
nie mniej jednak wolę Twoje wiersze bardziej konkretne.
pozdrawiam serdecznie

ukoić możesz
dnia utrudzenie
urzeczywistnić
chwilą złudzenie
milusio

A ponoć za złudzenia płaci się rzeczywistością...

słowem kluczowym, Dean są "złudzenia", co Tajemnicza wychwyciła, wiec to kojenie takie pozorne

[ Dodano: 2007-04-19, 21:27 ]
Milusio TG? Przez chwilę...

[ Dodano: 2007-04-19, 21:28 ]
Tajemnicza- w dziesięć! :)

zanim okażą się złudzeniami... koją...

zanim...owszem...

chwilo trwaj zanim się nie skończysz

chwilo trwaj zanim się nie skończysz


a ja mam ochote zapytać chwilę, po jaki grom ona musi się kończyć :)

lepiej nie zadawać takich pytań dopóki trwa, bo się spłoszy

w ogóle pytania retoryczne lepiej zostawić w spokoju- dla świętego spokoju?

retoryczne można zadawać, ale chwilę trzeba wyczuć