nieustający łopot skrzydeł
sennych ptaków wybudza z iluzji

dziobanie zgrubiałej skóry
pulsuje w skroniach dobija ostatnią myśl

zrodzoną nadzieję przedwcześnie
jastrząb rozrywa na kawałki

[...]to jest realistyczne życie
wciąż słyszę twój szept
lecz nadal nie czuję dotyku
ani ciepła przy słowie zostań

twój oddech na moim karku
nigdy nie zaistnieje

pozostają marzenia
że gdzieś kiedyś
w którymś zyciu
sen się spełni

no, w tym, które mija...

ale pocieszyliście
normalnie ide po szare mydło;)

A mawiają"nigdy nie mów nigdy", Cieniu.
Szare mydło? Weż pchnące i w śliczniutkim kolorze :)

elu
wiesz jak mi smutnawo ostatnio
i jeszcze taki wiatr wieje nonstop
kurde

u hu hu cieniu


ja widzę, ze TY lubisz od zachrystii :P)

No Cieniu, no w wierszach widać... ale nie dawać się! A co! ja też ostatnio z samymi problemami walczę, bo stadami dopadły, ale nie daję się i tyle. Jak się jest w dołku to wiadomo- sinusojda w końcu do góry powędruje, bo inaczej być nie może.

oj 13
ale z ciebie sowa no

elu kłopty sa i będą tylko że momentami to i słonce nie cieszy ech

no
pewnie dlatego , ze mam sokoli wzrok
i orli nos :P) hahhaha