moje myśli pogubiły się w przedborskim lesie
na błoniach koło wielgomłyn

było cicho i słonecznie
nawet posiedzenie rady nie zakłóciło spokoju
a podobno było gwarnie i zawistnie

tylko ptaki nie miały ochoty słuchać
wyznaczając pszczołą ścieżki tworzenia
i nieokreślonych marzeń
odnowy życia

poszukiwałem pelikana z wielkim dziobem
był jednak zamknięty w klatce z dzwonnicą
ubrany w zakonny habit

klasztorne chłopie mówiło o miłości
nie pojmując sensu tych słów
matacząc w imię doraźnych korzyści
byle spełnić zachciankę

patrzyłem na piękny wielgomłyński klasztor
w poszukiwaniu prawdy
na tle dystyngowanych murów
zarysowała się twarz opata

tam jej nie znajdę
a ja chcę być spełniony w wierze

ten pelikan to chyba wszystko łyka
ale żeś mi namotał no

ty lepiej wez się za co trzeba....tzn.za nią
wiarę to ty w kieszeni trzymaj;)

pelikan z wielkim dziobem- hihih ... warto odwiedzić klasztor w wielgomłynach - zobaczysz pelikana....to taki miejscowy ksiądz jankowski /ten od brygidy/

latem zobaczę
jak do tej torby wrednej do sopotu pojadę:)

spierdalam stąd na zawsze

szkoda... pomyślności życzę...

milkar, no.

a w pierdol chcesz

pszczołom* ?
ale juz chyba nie wroci :\
ładne to , pomyslowo przeciwstawiles nature dowodzaca sama przez siebie i zakostniala wiare za murami

się boję, że to przez Kapuścińskiego nie wróci

milkar tak specjalnie napisał
żeby zobaczyc kto go bedzie zatrzymywac


i ciagnac za nogawkę
aby został

Kamil, Ty siedź, bo Ci Ania nogawki poobrywa

nogawki to pikuś ela, gorzej jak mi ręka lekutko do góry podskoczy....:)
hahha
wiec niech on się lepiej juz odzywa
niekoniecznie w trakcie konsumpcji mielonego :P)