Shecheschizona* pisze:gdy wyciągniesz dłoń
zanim zapytasz dlaczego
nim zapłaczesz nie zgrzytając zębami
nie szukając ścieżki ucieczki
zamyślona cicha wiotka
nie oglądając się za siebie
nie wierząc we wróżby
nie żywiąc nadziei

odnajdując siebie w źdble trawy
w huku wodospadu i żarze ogniska

odnajdując* w świecie który trwa tu jakby brakuje powtórzenia tego slowa -odnajdując, bo poprzednio dopełnieniem bylo "siebie" teraz jest "swoją gwiazdę "
swoją gwiazdę i ziarno piasku
swoją kroplę deszczu i wiatru pieśń

*nie zaniechaj żadnej chwili ( zaczęłaś cały wiersz od "gdy wyciągniesz dłoń" więc jakby zdaniem dopełniającym było by logicznie - "nie zaniechaj żadnej chwili "a potem" wprowadza wg mnie bałagan w składni )
nie odrzucaj podanej dłoni
słów jak balsam
pocałunku serca
jeśli nawet nie czujesz

ktoś ucałował
nikt nie jest sam nawet osamotniony
tu teraz ma gdzieś przystań swojej łodzi
może kiedyś

nie cierp że było
nie cierp że nie było
czy jesteś pewny że twoja gwiazda zgasła na zawsze
a czy one wogóle gasną
czy tylko czasem ślepniemy

nie smuć się długo
tylko tyle by znów zobaczyć