ona w czerwonej sukience
nieprzyzwoicie zachęca
pokazuje czarną podwiązkę
odchodzi gdy zauważa
jaki chłód ją powitał

ona w białej sukni
dziewczynka o oczach
niewinnych jak plaże wenus
uśmiecha się nieśmiało
i odchodzi gdy mrugasz

chwyciły się za dłonie
zawirowały wokoło
unosiły nad tonią jezior
głębią mórz i żarem wulkanów
osiadły na wiejskim murze

czerwoną gdy zeszła
nadział na rogi wściekły byk
jej krew użyźniła glębę
białą uniósł na koniu kowboj
pod parasolem czeka na deszcz


zakwitły czerwone maki
i białe róże pod domem samotnej
matki wypatrującej
gdzie jej córki
gdzie jej ostoja starości
związała czerwone i białe


wrócił jej syn polityk
wsiadła do auta odjechała
aby swoją mądrością
strzec serca i myśli wnuków
a synowi wspomina siostry
gdy patrzy na czerwone i białe

prawie jak Balladyna i Alina :) swoją drogę to ciekawe ze tak czesto w rodzeństwie sa tak przeciwne charaktery

ładnie to opisałas wg mnie