Weź to co dobre

[Dawid B.Vid]

Kiedy z pajęczyny kilku westchnień
zostałaś utkana w łonie matki
pokochała cię ziemia, pokochał cię Bóg

i nieważne że na ziemi tak mało
zostało bożych sług
zawsze jest ten jeden co o tobie pamięta

co wieczór modlitwą do Ducha ÂŚwiętego
modli się za ciebie, prosi Boga
o twoje szczęście i o zbawienie

bo życie to padoł łez wylanych
przez ludzi z powodu nieszczęść
tragedii, pożarów, śmierci i powodzi
ale to bez znaczenia, to nas nie obchodzi

nie zostałaś stworzona do tego
aby się smucić i płakać
ale by się radować każdym swym dniem
jak konik polny na łące
między kwiatami skakać

nie przejmuj się więc
niech Duch ÂŚwięty prowadzi cię
byś życie przeżyła w miłości
nie wchodząc w bezdenną otchłań nicości

[cebreiro]

dla mnie ten wiersz brzmi jak wpis na kartce pamiątkowej z okazji konfirmacji.
już mi skrzydła opadły po przeczytaniu pierwszej strofy.

Kiedy z pajęczyny kilku westchnień
zostałaś utkana w łonie matki

może to i piękna metafora, ale dla mnie tak przekombinowana,
że odechciewa się dalszego czytania,
puchar przelała zdecydowanie pajęczyna.

W drugiej zwrotce wywalamy "i",
szkolnie nie zaczynamy zdania od spójnika,
a nawet jeśli to jest zabieg stylistyczny,
to w tym wypadku nie pasuje.


co wieczór modlitwą do Ducha ÂŚwiętego
modli się za ciebie, prosi Boga
o twoje szczęście i o zbawienie

powt.!

nieszczęść
tragedii, pożarów, śmierci i powodzi
ale to bez znaczenia, to nas nie obchodzi

straszna wyliczanka, obierająca całą poetykę utworowi
i jeszcze ten rym powodzi- obchodzi,
dodajesz również kilka słów na końcu tej strofy,
bez kontekstu z całym wierszem,
generalnie cała zwrotka jest do wyrzucenia.

Daj sobie spokój z interpunkcją,
bo jest wybitnie niekonsekwentna....

Ale ja się nie znam,
I nie nadaję do czytania wierszy o 9:15.
Pozdrawiam

[Książę Półkrwi]

Daj sobie spokój z interpunkcją,
bo jest wybitnie niekonsekwentna....

właśnie, kto ci wklejał ten wiersz hehehehe

[Adalbert August]

Nasuwa mnie się pytanie na myśl. Jeżeli on się za nią modli, to kto ją rucha?

[elutka]

staram się nie komentować wierszy- religijnych wyznań
Tym razem jednak zwracam uwagę na niestrawne metafory:
pajęczyna westchnień
utkana w łonie
padół łez
bezdenna otchłań nicości

Kiedyś malarz Styka miał sen. Przyśnił mu się Pan i powiedział:
Styka, ty mnie nie maluj na kolanach, ty mnie maluj dobrze!

[dean]

za dużo tu bogów i duchów... mnożą się jak króliki...