Czarny umys³ kiedy dzieñ jasny
Przygarbiony cz³owiek
My¶lami swoimi
B³±ka siê i obserwuje
Na horyzoncie twoj± twarz
co widnieje

We mnie

Chce j± mieæ
Choæ nie mogê
Nadzieja umar³a
Nie mia³a uroczystego pogrzebu
Stopy obola³e
Sztywne i
Bia³e

Stopy co marzn± na ¶niegu

I siedzi przygarbiony cz³owiek
To siedzê ja
nie czujê zimna
Dzieñ piêkny lecz umys³ spowi³a czerñ
Bo to jest
najgorsza serca kraina

Bo ty jeste¶ jak biel
a ja wypaczone serce

Patykiem szkicuje nie¶miertelne umys³u rysy
twojej twarzy
Pokonuje pragnieñ szczyty

Ch³opak który marzy

I wci±¿
I jeszcze
Spowijasz moje serce

Chcia³bym wzbiæ siê w przestworza
Mieæ moc i si³ê
jakiego¶ boga
dobrowolnego co wska¿e mi

Gdzie moja droga
Gdzie moje sny

Gdzie powinienem byæ ja
A gdzie powinna¶ byæ ty...

Je¿eli to jest dusza
Ten ¿ar co w ¶rodku pali
Ta mi³o¶æ co mnie zmusza

Twoja twarz co widnieje w oddali

Mego serca
Pragnienie
Mego umys³u
otumanienie
Niech wielka fala arktycznego oceanu
Zaleje ¿ar
G³êbie piêknego upa³u

Gdzie moja droga
Gdzie moje sny
Gdzie winda do ciebie

no gdzie ukojenie uciekasz
bujasz w przestworzach
czekasz by byæ z³apanym

- dlaczego zwlekasz....?

Czy nie chcesz byc kochanym

Przygarbiony cz³owiek
zmêczony
Na horyzoncie po¿±dana twarz
Lecz on
czyli ja
Jest ju¿ manekinem wypalonym

Czarny umys³ kiedy dzieñ piêkny
Nadzieja odesz³a daleko
Czar bieli ponêtny
Mu¶niêcia twoich warg

Dotyku d³oni której nigdy
Nie chcia³a¶ mi podaæ

We mnie
Mocy nie ma
We mnie
Ca³y legion tkwi

Lawina porwa³a mnie
M³odego starca
Z siwymi brwiami
Starego sercem
Starego

zapa³em

Gdzie¶ tam wypatruje twarzy
Gdzie¶ tam siedzi duch ch³opca

i marzy

Â?e mu siê przy¶nisz

We mnie drzemie moc
Starzec i chlopiec wtuleni w koc
Oderwani od twarzy co na horyzoncie

Widnieje
Piêknieje

jak...




S³oñce

czy czytałeś ten text po napisaniu?
czy zastanawiałeś się nad tym, co można skreślić, co w nim jest nadmiarem?
czy próbowałeś smaku esencji?
czy wykrzyczałeś kiedyś innym istotę rzeczy nie jąkając się przy tym?
czy spoglądałeś kiedyś w słońce mrok widząc?
nie traktuj czytelnika powierzchownie
on ma dusze a myśli jego są nieskończone
i nie pokazuj mi słonia, gdy przed nim stoję pokaż mi neutrino!

No kurwa, przeczytawszy to, stwierdzam, że Dawidem za chuja nie będziesz.

Spróbuj tekst odcedzić. Za dużo słów, zdecydowanie. A to źle służy...

kurcze, ten temat ciągle wraca... i co mam mnie niby zachęcić do otwarcia tego postu??
kropek 7 czy 17?