[center]Prawdomówność jest znamieniem duszy,
pozbądź się jej a poznasz istotę prawdy
- z chińskiego ciasteczka
[/center]

Zobaczę oczy słowika
w te lato w ogrodzie pełnym świerszczy
ile poświęcę mu czasu
ile napiszę wierszy
ile piórek wytargam z jego tułowia
pod warunkiem że da się złapać
i nie ucieknie przez ogród na świat

w przepaść i smutek
gdzie przez olbrzymy osaczony
będzie sam beze mnie
stercząc bezczynnie w Szeolu
czekać będzie na nowego mesjasza
który nie spiesząc się, powoli przybędzie

a co z okiem - czy zmruży choć na chwilę?
ja nawet nie dmuchnę
po śmierć się nie schylę
bo co jest istotą mojej duszy?
co się stanie wtedy, gdy drugie oko
słowik zmruży?



[center]dla Anny[/center]

Jak byłem mały, widziałem oczy sokoła.

a ja widziałwm orła cień;)

poza tym, jest to najlepszy z twoich wierszy
pzdr

Prawdomówność jest znamieniem duszy,
pozbądź się jej a poznasz istotę prawdy
- z chińskiego ciasteczka

pozbądź się czego? duszy? prawdomówności? ciasteczka?

sorry, stary... jestem pijany i kolor Twojego wiersza sprawia, że choroba sieroca i syndrom sztokholmski mnie ogarnia...