następny wiersz (wersja testowa )
: 2007-11-18, 00:33
Ciemne uliczki nocy zatopione w świetle gwiazd
Ciemne dzielnice nocy zatopione w ludzkiej krwi
Idziemy zwiedzać życie, profanować czas
Ej! , dziewczyno moja powiedz, że kochasz mnie
Pójdź ze mną, pokaże Ci mój świat.
Na ulicach ludzi tłum,
mrużą oczy, zaślepiani piachem rzucanym w twarz.
Chodźcie do mnie dzieci Ziemi, pomogę wam,
zdejmę błony z waszych oczu, zobaczycie świat.
Zapytałem mego przyjaciela czy musimy żyć dla praw ?
Odpowiedział mi mój kum, że niestety tak stworzony jest ten świat.
Czas to rzucić !, rzucić czas !
Wojny, bóle i cierpienia dotykają nas.
Pierdole to, dość już mam,
odrzucam od siebie ten skażony świat.
Ciągną zmysłów długą nić, aż zakończy się mój ziemski byt.
Koniec z kłamstwem i obłudą,
koniec z życiem, permamentną nudą.
Chodź dziewczyno zabiorę Cię do gwiazd.
Porzucimy czas.
Ciemne dzielnice nocy zatopione w ludzkiej krwi
Idziemy zwiedzać życie, profanować czas
Ej! , dziewczyno moja powiedz, że kochasz mnie
Pójdź ze mną, pokaże Ci mój świat.
Na ulicach ludzi tłum,
mrużą oczy, zaślepiani piachem rzucanym w twarz.
Chodźcie do mnie dzieci Ziemi, pomogę wam,
zdejmę błony z waszych oczu, zobaczycie świat.
Zapytałem mego przyjaciela czy musimy żyć dla praw ?
Odpowiedział mi mój kum, że niestety tak stworzony jest ten świat.
Czas to rzucić !, rzucić czas !
Wojny, bóle i cierpienia dotykają nas.
Pierdole to, dość już mam,
odrzucam od siebie ten skażony świat.
Ciągną zmysłów długą nić, aż zakończy się mój ziemski byt.
Koniec z kłamstwem i obłudą,
koniec z życiem, permamentną nudą.
Chodź dziewczyno zabiorę Cię do gwiazd.
Porzucimy czas.