odeszły dni
teraz szatkowane
chwile
to było
to już było
wszystko powiedziane
czekanie

gesty bez emocji
przecinają martwą przestrzeń
spojrzenia przez ramię
przechodnie
ruchy wytarte z celu
umieranie

końce kabli
bez początków
krzesła elektryczne
zatwardziałe w błędzie
nie działa
trucizna
trwanie

nuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuudaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.

gorzej

ja o Twoim wierszu. nie o Twoim ¿yciu.

tym gorzej

ostatnia strofa, jest dla mnie oderwana znaczenowo od reszty,