wierzę że życie ma sens
choć wiem
że ta wiara jest płonna
jak każda wiara
i zabobon
wierzę i wiem że można kochać
i potrafię kochać
i kocham
ale wiem też
że jest to bez znaczenia
bo nic nie ma znaczenia
bo nic nie istnieje
bo ja nie istnieję
jestem trup
a to jest tylko chrzęst kości

to w ogóle nieprawda , bo nawet jak się układa puzle to ma znacznie, tworzy się obrazek , albo jego kawałek,, ale to wciaga, wszystko sie robi po to żeby móc oprawiać w ramki, mycie zębów ma znaczenie, bo chroni przed szkorbutem, a namydlenie rąk przed owsikami

ale generalnie niezle zbudowany wierszyk

tak???a co jest prawdą Aniu????

no ja nie wiem















ale moze poszukaj w łozku

Zgadzam się tylko z dwoma wersami.

wiem, że powtórzenia zastosowałeś celowo,
ale dla mnie to takie trochę idem per idem

i odkryłam tak apropos pewną myśl, ogólną niekoniecznie bezpośrednio z Twoim wierszem,
nieprzepadam za początkiem utworu zaczynajacym się od czasownika w 1 os. l.poj.

to jest takie wyznanie wiary-niewiary... niemniej jednak - beznamiętnie mi się to czytało...