zasłaniasz się pseudo pacyfizmem
i czasem udajesz miłość lub zawiść
ale w twych oczach widzę obojętność
a mnie wyróżnia moja nienawiść

uwielbiasz pląsać w lipcowym słoneczku
ja chętnie dałbym ci grudnia zamieć
wokół ciebie pełno przyjaznych duszyczek
ze mną jest zawsze tylko nienawiść

od początku jadałeś ze złotych półmisków
a ja za swym żarciem musiałem gonić
dlatego duch twój opasły i słaby
a mój jest silny jak moja nienawiść

ty kochasz wszystko - ja mimo wszystko
twój żałosny płacz to miły mi śpiew
daje mi siłę, gdy wrastam w twe serce
kiedy zatruwam pobratymczą krew

jak patrze na siostry zdjęcie to też jakos tak czuję
czort wie i co
ty umiesz to określić
ja nie do konca

dobrze sie czyta ten tekst

Grunt to znaleźć odpowiednie tło i napuszona, bohaterska autoprezentacja gotowa.

[ Added: 2008-01-07, 14:46 ]

Margot pisze:Grunt to znaleźć odpowiednie tło i napuszona, bohaterska autoprezentacja gotowa.

zgadłaś, na takie właśnie rymowanki podrywam
piętnastolatki w kabaretkach i glanach;
aż sikają po nogach czytając o krwi i nienawiści

co to ma być? "Nie będę się z tobą kolegował bo jesteś be" rzekł brat do brata...
ech, Książe zapodaj jakąś senegze :D tylko mocną

dobrze wojtku

brakuje w tym wierszu życia,
jest poprawnie napisany,
jak to ela powiedziała: dobrze się czyta...
ale mimo opisanych w nim emocji,
nie tworzy on ich tak naprawdę...

to celowy zabieg; mimo przechwałek
o sile nienawiści, peel to chodzący trup

glany plus kabaretki... tak właśnie się noszę... podnieca mnie Twój wiersz, tygrysku... i nie alienuj się tak...

deam, a cipkę wygoliłeś?

[ Dodano: 2008-01-26, 10:26 ]
dean*

no ba!