Znalazłem dziś fotografię
Pożółkłą, odartą z godności
Odtrąconą przez świat
Samotną

Schowałem ją do portfela
I zabrałem w podróż
Pokazałem tak wiele
Pamiętam jak
Tańczyła w obcych dłoniach
Upojona zmartwychwstaniem
Zasypiała co noc w innych ramionach
Znikając nad ranem

Minęło wiele czasu
Lecz los znów
Nasze drogi połączył
Kim jesteś?
Już sama nie wiesz
...
ÂŚwiatłem marzeń
Które ktoś zbyt wcześnie
Wyłączył.

pamietam ten wiersz z hybrisa, pamietam rowniez, co wtedy napisalam i z jak zywym spotkal sie przyjeciem.
dzisiaj napisze, ze twoj peel trafia w kobiece "potrzeby", wzbudza zainteresowanie i na tym konczy sie jego fantazja.

Olgo.
Tego wiedzieć nie możesz....
Możesz jeno się domyślać:)

Myślisz że możesz ocenić peela po kilku jego literkach?

Myślisz że interpretując "ten" świat , docierasz choćby do skrawka tego co jest w rzeczywistości?:) Nie możesz tego wiedzieć nie "dotykając" rzeczywistości.

Subiektywizm materii poezji , buduje często tylko kruchy fundament pod ocenę...

Naprawdę ładny wiersz.

Matt, o peelu pisalam, nie o autorze.
gdyby bylo na odwrot, ktos slusznie moglby mi wytknac, ze w najlepszym razie probuje uprawiac pseudopsychologie.
jako czytelnikowi wolno mi miec swoje widzenie podmiotu.