-Kochasz?
-Kocham...
-Tęsknisz?
-Tęsknię...

Podaj rękę, brzeg urwisty...
Popłynęły czułe listy.

-Marzysz?
-Marzę...
-Płaczesz?
-Płaczę...

Podaj rękę, strome schody...
Upadły perły pod nogi.

-Wierzysz?
-Wierzę...
-Czekasz?
-Czekam...

Podaj rękę, mgła jak mleko...
Od słów do człowieka daleko.

lekko Osiecką zapachniało...
i z "Wygnaniem z raju" Kaczmarskiego też się skojarzyło...

dean - tobie się zawsze z kaczmarskim kojarzy,
elka - lekko to napisałaś ale mnie przekonała dopiero końcówka

dean, często coś mi w uszach dźwięczy i momowolnie....

książę, nie trzeba mocno walić każdym wersem- wystarczy czasem tylko ostatnim. ÂŚwiadomie.

więc zostaw tylko ostatni. świadomy

Książę, no Tobie to trezeba kawę na ławę. ÂŚwiadomie konstrukcja całości. Ale chyba to pojąłeś, tylko lubisz te swoje ....

ela, ja jestem prosty jak budowa cepa,
gubię się w metaforach i grach wstępnych,
albo albo;)

no to się różnimy, Książę. ja nie przepadam za młócką bez ostrzeżenia :)

no co ty,
to jest najlepsza zabawa;)

Wiersz piękny, lekki, ujmujący ...

Dzięki bardzo :)