piaszczystym, rozległym brzegiem
fale uwalniać się pragną,
przeciąć graniczną przestrzeń,
rozlać turkusu nagłość,

dotknąć skraju zachodu,
dłońmi w przestwór wybuchnąć.
błękit, szafir, amarant
splecione jedną sekundą.

... ja tu nic nie mówię

bo i po co.
chyba że...
... dziękuję

(dzisiaj - dokładnie tak się czuję)

Ela,
10 to za mało...
usłyszałam szum tych fal ...

a to taki staroć swój wkleiłam. Juz dawno w taki spos. nie pisałam

elasamluk pisze:a to taki staroć swój wkleiłam. Juz dawno w taki spos. nie pisałam

spróbuj....
może...powinaś ?

:)

i znowu sie nasłucham, ze impresyjka to cos o niczym, a zatem po co...? Itd, itp...Ale moze troche starych wkleje jeszcze

hmm, no wierszyk koronkowy,
ale piękny, czasem mi potrzeba takiego piękna,
dobrze więc, że jesteś elu.

dobrze, że jestesmy, Cebreiro