mija razem z twoim znikaniem
jesteś -minęła szczęśliwie
możesz poczuć bycie
na nowo po staremu
między ubywaniem

zostawiła rysę po dawnemu
jak inne do których przywykłaś

[...]
i rysy stały się malownicze
jak pajęczyna w słońcu po deszczu
nim pogubi krople

Ela jakieś tam dwa wersy mieszają mi w odbiorze, ale dobry zaczyn udało się Tobie zrobić.

anty-czka, które? bo ja tez z tego tekstu nie jestem zadowolona. juz coś w nim zmieniłam, ale nadal niedopieczony

Ela niestety nie wiem, nie umiem poprawiać. Czytam wszystko intuicyjnie i coś mi tu przeszkadza, ale nie umiem tego określic.

a ja wiem, że przeszkadza mi powtórzona chwila- w pierwszej strofie. od str. technicznej To na pewno, ale jeszcze nie mam innej idei.

mija razem z twoim znikaniem
jesteś -minęła szczęśliwie
możesz poczuć bycie
na nowo po staremu
między ubywaniem

zostawiła rysę po dawnemu
jak inne do których przywykłaś

[...] i rysy stały się malownicze
jak pajęczyna w słońcu po deszczu
nim pogubi krople



--------------------------------
tu do anty-czki sie zwrócę: chyba tak lepiej...

Ela wg mnie zdecydowanie lepiej. Jednak jeśli wzięłaś kropki w nawias, przesunęłabym je
wyżej jako samodzielnie istniejące.

słusznie, dzięki :)

pierwsza strofa to jakby
samodzielny - bardzo udany -
wiersz o tęsknocie i przemijaniu
chwili, niestety potem wiersz
troszeczkę się rozkracza pod
względem czytelności.

Czytam raz jeszcze tę zwrotkę- przyznaję, że czasem lepiej coś wyciąć z tekstu. Pomyślę. I dzięki