nie płacz. wszystko mi mówi, że nie umarł
prześlizgnął się po Styksie jak nartnik. albo
po innej rzece. urodził się w roku szczura a one
przepływają jesienią na drugi brzeg jak barki

na Renie. w tamtych czasach Niemki oddawały
się za chleb, a mężczyznom żółkły zęby od machorki.
radio wrzeszczało meine liebe Soldaten
a on jak zawsze leciał na duże kobiety. majowe Wenus.

Nie, nie umarł. tamten rok był suchy i pod mostem
płynęło mało wody a przecież śmierć jest morzem
piasku. wydmy układają się w księżyce, jak w
twojej niebieskiej sukience. pomyśl, że tamte
ślady to tylko szwy. kreska pomiędzy tu i teraz.

[ Dodano: 2008-09-05, 21:48 ]
witam wszystkich po wakacjach. to mój ostatni wiersz. Będę wdzięczny za komentarze. Uprzedzając pytanie, które mi zadano juz dwa razy: majowe Wenus odnosi się zarówno do planety jak i do tzw Wenus Majów - figurki wzorca piekności Majów.

Przed napisaniem chocby jednej literki swojego odbioru wiersza, mam pytanie natury formalnej - w czym/gdzie ukryty jest eksperyment? Ukryłeś go tak głęboko, że nie umiem go odnaleźć. A przecież to sprawa kluczowa, gdybym miała cokolwiek zacząć pisać.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

a ja zanim cokolwiek powiem o wierszu powiem, ze bardzo nie lubie slowa ostatni...

Wilku wiesz co jest bardzo bezpieczne w życiu ?(oczywiście poza prezerwatywą). Słówko 'chyba'...ostatni chyba, tak powinno się pisać. Ale to poza konkursem.
Poza nim mam drugie pytanie, tym razem natury babskociekawskiej - co z Twoim tomikiem??

hahahah aleście mnie skołowały :)- ostatni było w znaczeniu napisany "ostatnio" tzn wybrany z tej sterty tego co leży w komputerze od ostatniego tygodnia.
nie bardzo wiedzialem gdzie go wkleić - erekcjato to nie jest. wybór padł na eksperymenty.

tomik się tomikuje tzn - jestem po rozmowie z wydawcą. Szansa 95% . dał sobie dwa miesiące. ale to dobre wydawnictwo. Może zatem dożyję;)

[ Dodano: 2008-09-05, 23:45 ]
a teraz ja pytam - bo w końcu niczego się nie dowiedziałem. Wierszyk może być?

[ Dodano: 2008-09-05, 23:48 ]
An-tycz-ko - no dobra poddaję się jestem ciekawski jak cholerka. dlaczego ta prezerwatywa ma być niebezpieczna? Bo jak się naciągnie puści to może wybić oko? ;)

to trudny i bardzo dobry wiersz, ale może pierwsza sie zbiorę na odwagę żeby go skomentować. jako całosć jest skomponowany bez zarzutu, ciąg myślowy ma ręce i nogi, wszystko jest starannie przemyślane i dopracowane. mam dwa zastrzeżenia - po pierwsze nie policzę ile razy poeci ubierali swoje liryczne kobiety w niebieskie sukienki. moze zmienić kolor, może wyciągnąć na wierzch inne jej właściwosci (może była zakurzona albo zacerowana na łokciu, może miała falbankę albo rękawy z bufką, biały kołnierzyk z plamą po soku z wiśni). Z tego co pamiętam, to nawet w którymś z Twoich poprzednich wierszy był motyw niebieskiej sukienki, ale mogę się mylić. Drugie zastrzerzenie to metafora dotycząca barek na renie. Barki raczej płyną wzdłuz nurtu rzeki, a nie w poprzek, ale to już jest drobnostka, można to sobie poprawnie wyinterpretować. poza tym metaforyka jest świetna, wszystko płynie, problem - myśl przewodnia jest pokazany nienatrętnie, nie razi i nie zniesmacza (co nie jest takie proste do osiągnęcia w wierszu o takiej tematyce). cóż więcej mam powiedzieć, i tak nie jestem kompetentna jesteś mi wzorem. nie od dziś.

dziewczyny nie zapominajacie o szwach bo one tu sa najwazniejsze
i przeniescie to do wierszy bo to nie ten dzial

Nie zapomnialam, ale cały czas oczekiwałam na odpowiedź gdzie eksperyment...

świetny WIERSZ. i więcej niczego nie dodam, bo tak akurat...
zdecydowanie dział: wiersze

: )

to dodaj fobiak o szwach, czemu zwalasz wszystko na dziewczyny.

nie wiem mi sie szwy kojarza z ranami
szyte cienkimi nicmi nadzieje
zreszta ja jestem od erekcjato a nie od wierszy

nie chcę objaśniać wierszałków bo to odbieranie przyjemności czytającemu ale Fobiak ma rację i dla mnie szwy są cholernie ważne - spróbujcie wyobrazić sobie ten obraz - morze piasku, pustynia i na nie aż po horyzont ludzkie slady. Są jak ścieg, jak szwy które zszywają to co na ziemi z tym co pod ziemią, jak cos co było z czymś czego nie ma, to co bliskie z tym co ginie gdzieś za horyzontem. Topos śladu jest istotny w mojej poetyce :)
Mirando - Miło mi, ze masz o tak dobre zdanie o mojej poezyjce. :) na pytanie o niebieską sukienkę najpełniej odpowiedziałem na www.poezja-polska.pl

dziewczyny - oficjalnie poproszę o przeniesienie do działu wiersze:)

Bardzo ładny wiersz, widac ze autor ma smykałkę do przebierania mysli w piękne słowa. Jednak czegos mi w nim brakuje, wydaje mi sie nieco nieharmonijny, niepełny , jakby poszarpany w tresci. Ot, subiektywne wrazenie.

wracam do tego bo widze, ze sa problemy "wydmy układają się w księżyce, jak w
twojej niebieskiej sukience"
nie wiem jaki kolor ma nadzieja, moze blekitny, ponoc wiara ma niebieski (tak to odebralem) wiec wers ten nie jest problemem, wydmy i ksiezyce natomiast sa nierozlaczne i otulone nadzieje maja calkiem nie nasze znaczenie

ja muszę się wypchać sianem, bo nie umiem komentować twojej poezji ;P)