nagi
widzę serce i płuca
wypruwam wełniany sweter
podbrzusza

rzadko dostrzegam co mówisz

mam jeszcze kilka palców
z nich robię pożytek
czasem piszę do krwi

biały gołąb świadkiem

Nie rozumiem Twoich wierszy Dawidzie.
A może rozumiem, ale bronię się przed przygniatającą metaforyką? Bęąc klaustrofobiczką boje sie uduszenia?
Nie wiem.
Zawsze je czytam, ale rzadko, a raczej - prawie nigdy nie umiem napisać pod nimi komentarza. Teraz również.

bardzo dziękuję za czytanie moich wierszyków mam tylko skromną nadzieję, że choć troszkę się podobają ;)

chciałem zapytać:
co masz na myśli mówiąc - przytłaczającą metaforykę
bo nie bardzo wiem , w którą stronę to odbierać :)

pozdrawiam

Mnie 'wypruwanie wełnianego swetra podbrzusza' przytłacza' i nic na to nie poradzę.

tutaj podpiszę się pod antyczką, jak wiersz składa się z samych metafor, tylko i wyłącznie, jak pisana palcami do krwi, białego gołębia, który występuje w sądzie i wełny w majtkach, to mi nic nie mówi