oszczędne
powiedzenie
mam coś?
nie? nic nie mam?

nie miałem
nie będę
nie muszę
w końcu!

przebudzony
o trzeciej w nocy
popiszę
do czwartej

spróbuje zasnąć
pierdolnę na sen
antybiotyk
może narkotyk?

wypalę
dwa papierosy
i chuj!
po zawodach

rubryce
tożsamości
dowodzie
miłości

spływa
odpływa
nic nie trwa wiecznie
nic nie porywa

jedynie upływa
znaczy
zapomina
światło

czerwone
me ja
mruga
wierzga

wierzy
radiotelewizyjnej
wykurwiście
strzelistej

niebotycznej
stacji bazowej
telefonii
komórkowej

nowej generacji
podstawy
kruche
bo kruche

rucha
bo rucha
co?
nie może?

kochać?
mój boże!
potworną
mitologię

okę szeroką
kitket’a
mental cut
madonny frozen

trzęsie mną coś
czegoś się boję?

sam na sam
odpoczywam
świadom
zagrożeń

wyzwania nowe?
pierdolę!
będę!
później

wyrucham!
piękno!
nie mogę?
w grobie?

ludzkie ciało
położę
wybacz
proszę

zmarłemu
duchowi
być może
rano

znów do ciebie
napiszę
teraz
znikam

źle czy dobrze?

ci czy mi?

bez różnicy
ja i ty

zostawie tu wolne miejsce poetkom

Fobiak, wydaje mi się, że pisze coraz trudniejsze wiersze.

ps. A nie chcę !!!!!

ps2. Czy tak jest jest?

ps3. Odnosisz takie wrażenie?

ps4. Jeżeli tak jest, to wiedz, że nie chcę by tak było.

ps5. Chce pisać proste wiersze, dla wszystkich, jak ten Twój miniak, czy jak mu tam.

nie
to nie ty powinienes sie przystosowywac do czytelnika
tylko czytelnik do ciebie
im dluzej cie czytam
tym wiecej wyczytuje

Pitu, pitu, chlastu, chlastu.

ps. Fobiak, co Ty bredzisz?

ps2. Wydaje mi się, że odpływam w regiony coraz większej herezji, a nie chcę.

ps3. Choć z drugiej strony mam coraz większą świadomość, że coraz więcej dróg jest dla mnie zamknięta.

ps4. Nie chcę wpaść w kanał niezrozumienia.