światłolubni
patrzą w słońce
w nikły odblask
na suficie



parzą dłonie o księżyce
o odbicia w tafli wody
palą mosty w ogniu świecy
wysnuwają smugi z cieni



światłolubni
po omacku
błądząc odmrażają stopy



ćmy do lampy
w wirze tańca
raz dokoła
raz dokoła
a skutecznie
bez powtórki
światło obietnicą woła

elutka pisze:ćmy do lampy
w wirze tańca
raz dokoła
raz dokoła
a skutecznie
bez powtórki
światło obietnicą woła

ta zwrotka polamana

Elka źle mi się czyta ten wiersz. Każda strofa gra swoją muzykę w kłócących się rytmach.
Może dlatego, że po przeczytaniu tytułu zaczęli mi się śpiewać łatwopalni.
Wrócę później, gdy już przestanę to słyszeć.

Elu, świetny wiersz. Trafia do mnie od razu. Dawno żaden Twój tak mi się nie podobał.
Dobry, prawdziwy. Po prostu... hmmm ... kłaniam się.