apartamenty rosną jak grzyby po deszczu
bokserzy, aktorzy, prezydenci
tańczyć na klifie, podziwiać wschód słońca
nad Köningsbergiem
przy molo budzić się w środku dnia
biegać po lesie z kijkiem Mauserem
kochać się w małpim gaju
na plantach, gdziekolwiek

nieruchomości osiągają zawrotne ceny
gdy po wszystkim wrzucać będę koks
do pieca w piekle
będę wiedział
było warto

Hej, kurcze, cieszę się, że znajduję w tym tekście optymizm!

pozdro.

zupełnie fajny wiersz , zupełnie ciekawe motywy , tylko te formy bezosobowe w środku tak jakoś wyrywają z narracji peela i rzucają nie wiadomo gdzie... ;(, jakiegoś łącznika zabrakło w przechodzeniu między wersami

Nie umiem znaleźć tu optymizmu. Raczej żółć. A może gorycz? Albo żal?

odbiór zależy od osobistego nastawienia do życia, no i też samego życia;
a taki rozdźwięk śród odbiorców świadczy o dobrej jakości wiersza, skoro ludzie widzą go tak kolorowo :)

ten tekst jest dość szajsowaty
jest nieco przedramatyzowanym opisem sytuacji, w której się znajduję
a o której zupełnie przypadkowo przypomniał mi
nius i wiersz łośki
czyli jedynej osoby, której wiersze mi się podobają

http://www.rynsztok.pl/index.php/njusy/ ... jusID/765/

nie dość, bardzo szajsowaty, nie wiem co ma prezydent do wrzucania koksu przez peela, każdy nasz ponoć cierpi na chorobę filipińską, tylko
tekst bez ładu i składu, głupi zwyczajnie, nie wspomnę o muśnięciu poezją, bo to pustak, który nie tłumaczy się nieruchomościami i mniejsza o wiekszość, byleby coś wnosił poza tym, ze warto było, właściwie co

nie nudź
napisz wiersz o kutasach, bazarze różyckiego i pomidorowej
przynajmmiej będzie wesoło