wracam do ciebie na kolanach
miasto moje zdradzone
z wyrzutem patrzy zimne morze
gdy stoję na klifie

znów rękawami wytrę bulwar
za winy przeszłe i przyszłe
splugawię w imię twoje
na ulicy zatańczę o świcie

a ty mi wybaczysz
miasto moje cierpliwe
w nocnym autobusie
do snu ukołyszesz

ech, chyba jestem w nastroju na taki liryzm regionalny, lubię odniesienia do miejsc, pod tym względem jestem sentymentalna i przywiązuje się dość szybko do' ducha' miejsc