Ta budka stała tam od początku,
wcześniej niż barakowóz kierownika.
Teraz wszystko zabierają,
bo minister przetnie wstążkę.
Wybudowali całkiem ładnie.
Jest okazale i nowocześnie,
odkąd zniknęła budka i zaplecze.

Zrobię parę zdjęć z drugiej strony,
chociaż jest tam niezbyt równo.
Oj, wszedłem w dołek po budce,
w grząskie, pracownicze gówno.
Smród mnie chyba zabije.
Prawie po pas,
dobrze że nie po szyję.
Cieszę się że jeszcze żyję.
To skandal, żeby nie mieli Toi – Toi.
Czyż to możliwe w Unii?
To śmierdzi i boli.

to jest wierszyk eschatologiczno-egzystencjalny...

nie ma bytu bez odbytu
jak powiedział mądry poeta:)

Dziękuję Wam i wyciągam wnioski:

Kto wdepnie w odchody
i pełnię smrodu poczuje,
by dalej egzystować,
odczucia niech wyrapuje.