wiersze stały się kalekie
oddałem więc morzu
proste słowa

Nie. Powinna być jej sąsiadka z alfabetu.

Wiesz, że już zawsze będziesz tą kobietą, która pokazała mi świat.
I że plaża w Sopocie jest piękna zimą.
I że cienka kawa w kiepskiej knajpie może smakować, bo z Tobą.
Wtedy to jeszcze było za wcześnie.
Wtedy jeszcze nie potrafiłem oddychać.
Ale gdyby nie Ty – nie byłbym dzisiaj tym, kim jestem.

Ławka przed szafa zima, wrzeszcz nad ranem po szafie, rów (: , lody z frytkami, i morze, tak, ono pamięta.