Liść z wiatrem pod rękę
wybiera swobodę.
Powoli dosięga celu.

gdyby nie to "pod rękę"... haiku jak malowane... bo sylab nie liczymy...

Nie ukrywam, że inspirowane czytaniem haiku, ale nie jest- wiem :)

trzy wersy, a treści ile.
juz dawno czegos takiego nie czytalam.

milo cie widziec, ela.

a ja czytałam ostatnio przekłady haiku. No i tak mnie poniosło... :)
Mi też miło, Olga :)

tak, Ela, chyba wykorzystam plenery, jakie mi sie szykuja i powspominam oraz pocwicze bycie w postaci swiadka jedynie.